Fór á árshátíð einhverfu sambýlanna í gær. Soldið merkilegt. Það var mikil bolla í boði, ég drakk mikið af henni skemmti mér konunglega. Fólk skemmti sér við söng og ég skemmti mér við að horfa á. Þessar sungu fallega en Þórir kom sá og sigraði fyrir hönd söngfuglanna í seli jöklanna.
Ég stakk reyndar af þegar fór að líða á kvöldið og fór niður í bæ. Ég kýs að kalla þetta afstingunar-syndróm sem kemur alltaf yfir mig á vissu stigi ölvunar. Ég sogaðist auðvitað á sirkus, fann mér stól og límdist föst. Kíkti aðeins útí garð og eftir það var ekki aftur snúið. Óminni.
Leigubílstjórinn gladdi svo mitt auma hjarta með því að leyfa mér að borða vöfflu í bílnum á leiðinni heim. Góður endir á ágætiskvöldi.
Farin að læra múhahahahahaha.
p.s. Ég á góða vinkonu sem gladdi hjarta mitt með góðum fréttum í gær. Ég fékk hamingjusting í hjartað og gleðin tók öll völd. Þú veist hver þú ert :)